Ugrožena prirodna staništa u Gornjem Podunavlju

U neposrednoj okolini Specijalnog rezervata prirode „Gornje Podunavlje“, u okolini Apatina, u kanalu koji vodi do Mišvalda, posebnog staništa za mrešćenje riba zaštićenog zakonom, iz industrijskih postrojenja ispuštena je neindetifikovana obojena tečnost, intenzivnog mirisa.

Voda hemijski izmenjena, za sada još neutvrđenog sastava, nekontrolisano se sliva ka Mišvaldu, preteći da ozbiljno ugrozi zaštićene vrste biljaka i životinja. Zvanični podaci lokalnih nadležnih organa još uvek ne postoje, ali prema prvim navodima očevidaca, četiri fabrička postrojenja, već nekoliko godina nepropisno skladište i odlažu industrijski otpad, neregularno ispuštajući toksične materije u kanal u neposrednoj blizini fabrika. Time se ugrožavaju prirodna staništa u Gornjem Podunavlju koje predstavlja jednu od najočuvanijih ritsko-močvarnih celina na toku Dunava kroz Srbiju i deo je “Evropskog Amazona”, budućeg UNESKO prekograničnog rezervata biosfere.

• Svetski fond za prirodu već godinama intenzivno radi na revitalizaciji vlažnih područja u Specijalnom rezervatu prirode Gornje Podunavlje i neodgovorno ispuštanje zagađene vode može da naruši godine rada u zaštiti prirode. Najstrože osuđujemo ovakve i slične poteze i verujemo da će nadležne organizacije i inspekcija za zaštitu životne sredine pravovremenom reakcijom ispitati slučaj i da će odgovorni za zagađenje kanala i okolnih voda biti procesuirani – istakla je direktorka programa WWF u Srbiji, Duška Dimović, i dodala da prema Izveštaju o stanju planete Svetskog fonda za prirodu, slatkovodne vrste su pod najvećim pritiskom i njihov broj se smanjio za više od 70% tokom poslednjih 50 godina. Tako da je naša obaveza da zaštitimo preostale vrste koje žive i našim rekama, barama i jezerima.

Lokalitet Mišvaldski dunavac u čijoj je neposrednoj blizini izlivena zagađena tečnost je zaštićen kao prirodno riblje plodište na ribarskom području, odnosno posebno stanište značajno za mrest riba. Obzirom da je ovo riblje plodište zaštićeno, strogo su zabranjene sve aktivnosti koje na bilo koji način mogu ugroziti posebno stanište riba, kao i same ribe. S toga, ispuštanje industrijskog otpada je krivično delo i kažnjivo je zakonom.

Lokalno stanovništvo strahuje od katastrofe većeg obima, obzirom da su se, prema navodima Svetskog fonda za prirodu, prekršaji i nebriga prema prirodi i okruženju već dešavali. Naime, pomenuta fabrička postrojenja su i ranijih godina ispuštale neadekvatno tretirane otpadne vode i ugrožavale biljke i životinje ovog zaštićenog područja.

Dodatne informacije:
Tijana Stojanović, WWF Communications Officer, 069 10 30 260, tstojanovic@wwfdcp.org

O Gornjem Podunavlju:

Gornje Podunavlje je veliko plavno područje na krajnjem severozapadu Vojvodine koje predstavlja jednu od najočuvanijih ritsko-močvarnih celina na toku Dunava kroz Srbiju. Prostire se na više od 19.500 hektara, uz levu obalu Dunava, obuhvatajući gotovo 70 km rečnog toka. Deo je velike plavne doline koja se prostire i u susednoj Mađarskoj i Hrvatskoj, a posle delte predstavlja najvažnije vlažno područje na čitavom toku Dunava. Kao važan centar biološke raznovrsnosti, od 2001. godine ovo područje zaštićeno je kao Specijalni rezervat prirode kojim upravlja JP „Vojvodinašume“.

Zbog izuzetnog bogatstva vrsta proglašeno je značajnim područjem za ptice (IBA – Important Bird Area), značajnim područjem za biljke (IPA – Important Plant Area) i odabranim područjem za dnevne leptire (PBA – Prime Butterfly Area), a takođe čini i deo ekološke mreže Emerald. SRP „Gornje Podunavlje“ upisan je i na listu međunarodno značajnih vlažnih područja – Ramsarskih područja.

Rezervat Gornje Podunavlje predstavlja jedno od poslednjih utočišta za živi svet vezan za plavna područja. U rezervatu je prisutna 51 vrsta sisara, 248 vrsta ptica, 50 vrsta riba, 11 vrsta vodozemaca, veliki broj beskičmenjaka, od kojih se izdvaja fauna leptira, sa preko 60 vrsta dnevnih leptira, kao i više od 1000 biljnih vrsta.

Među najznačajnijim retkim vrstama životinja ovog područja ističu se orao belorepan, crna roda, patka njorka, divlja mačka, vidra, jazavac, kao i najveća populacija evropskog jelena u Srbiji. Guste, ritske šume autohtonih topola i vrba ispresecane brojnim rukavcima i mrtvajama, danas su gotovo reliktnog karaktera.

Izvor: WWF Srbija