22.mart – Svetski dan zaštite voda.
Širom sveta se obeležava 22. mart Svetski dan zaštite voda. Rezolucijom Generalne skupštine Ujedinjenih nacija na ovaj dan ističe se problem zloupotrebe, uništavanja i zagađenja površinskih i podzemnih voda. Ove godine tema Svetskog dana zaštite voda je prekogranična saradnja, sa sloganom Zajedničke vode – Zajedničke mogućnosti (Shared waters – Shared opportunities).
Prema podacima Agencije za zaštitu životne sredine Srbije, od 1.699 uzoraka uzetih sa 134 merna mesta za kvalitet površinskih voda – vodotokova, 84 odsto se nalazilo u domenu dobar, vrlo dobar i odličan. To prema domaćoj zakonskoj regulativi odgovara prvoj i drugoj klasi vodotoka. Samo 16 odsto uzoraka bilo je u domenu loš i vrlo loš, što odgovara trećoj i četvrtoj klasi vode.
Vrlo loš kvalitet vode je zabeležen je u Bačkoj na Krivaji kod Srbobrana i Malog Iđoša, kao i na Velokom bačkom kanalu kod mernog mesta Vrbas 2. Loš kvalitet vode zabeležen je na vodotocima i kanalima u severnoj Bačkoj i severnom Banatu. U slivu Drine i Save kvalitet vode je odličan i vrlo dobar, dok je u slivovima Zapadne, Južne i Velike Morave preovladavao dobar kvalitet. Tok reka Tise i Dunava imao je dobar kvalitet vode. Srednje vrednosti nitrata i ortofosvata (koji su indikatori zagađenja nutrijentima) i biološke potrošnje kiseonika i amonijuma (koji su indikatori potrošnje kiseonika) nalazili su se u granicama druge klase vodotoka na nivou svih vodnih područja (Dunava, Save i Morave).
Kvalitet vode u akumulacijama je ujednačen. U akumulacijama Barje, Bovan, Grlište, Gruža i Ćelije kvalitet vode je bio u domenu dobar, dok je u akumulacijama Vlasina Bojnik i Vrutci u domenu vrlo dobar. Kvalitet voda u svim akumulacijama u kategoriji je za koju je dovoljan jednostavan fizički tretman i dezinfekcija, kako bi se voda mogla koristiti za vodosnabdevanje.
Danas podzemne vode obezbeđuju 75 odsto potreba za vodom u domaćinstvima i industriji u Srbiji, a na području Autonomne pokrajine Vojvodine to je isključivi način vodosnabdevanja.
Za analizu kvaliteta podzemnih voda u priobalju velikih reka korišćena su dva parametra, nitrati i hloridi kao indikatori organskog zagađenja. Nitrati predstavljaju indikatore zagađenja azotnim đubrivima i otpadom koji nastaje na farmama ili je industrijskog porekla. Analizom uzoraka podzemne vode iz priobalja velikih reka, gde su antropogeni uticaji najizraženiji, može se zaključiti da sadržaji nitrata nisu prekoračeni u odnosu na maksimalno dopuštene koncentracije neorganskih materija u vodi za piće.
Hloridi su direktni indikatori fekalnog humanog zagađenja i zagađenja od stajskog đubriva. Koncentracije hlorida nisu prekoračene iznad dozvoljenih vrednosti prema kriterijumu za vodu za piće, čime ukazuju da ne postoji mogućnost potencijalnog organskog zagađenja dubljih vodonosnih slojeva.
